Bu gün 85 yaşında olacaktı...

Ama 2 Haziran 1991 de 64 yaşında çok erken aramızdan ayrıldı, Ahmet Arif. 

İster aşk şiiri, ister toplumsal konulu şiir ne yazarsa yazsın, insanın tüylerini ürpertecek güzellikte tertemiz türçesi ile, hepimizi hayretlere düşüren yürekliliği ile yazardı. Anadoluyu anlattı bize dürüstçe. 

Nice nesillere yetecek umutlar damıttı, acılarından, uğradığı haksızlıklardan, yattığı ''taş duvarlı, kör pencereli'' mapusluklarından...

Vurulmuşum 

Dağların kuytuluk bir boğazında 

Vakitlerden bir sabah namazında 

Yatarım 

Kanlı, upuzun... 

Vurulmuşum 

Düşüm, gecelerden kara 

Bir hayra yoranım çıkmaz 

Canım alırlar ecelsiz 

Sığdıramam kitaplara 

Şifre buyurmuş bir paşa 

Vurulmuşum hiç sorgusuz, yargısız 

Kirvem, hallarımı aynı böyle yaz 

Rivayet sanılır belki 

Gül memeler değil 

Domdom kurşunu 

Paramparça ağzımdaki... 

Ahmet Arif 

(33 kurşun adlı şiirinden alıntı)