Zarfı eline geçirmiş her makam üzerine birşeyler yapıştırmış. Hatta yeşil olanı alman gümrüğünden ''gümrük işlemine tabi tutulmuştur'' yazıyor. Üst sol köşesine baktım; Sevgili dostum Engin' den (Bozdağ) geliyordu.
Hemen açtım, içine baktım; Yiğit Bener'in yazdığı ''Eksik taşlar'' adlı kitabı. Ne kadar sevindim. Hani bazen çocukluğumuzda umud etmesini bile düşünemediğimiz bir hediyeyi anne ve babamızdan almak gibi bir şey.
Kitabın içeriğine baktım, bana ''çok çok yakın'' ve aynı zamanda benim neslimin bir konusu. Sevincim bir kat daha arttı. Derhal okumam lazım.
Ama kitabın içeriğinden daha ilginç olanı, Engin'nin el yazısı ile bana hitaben yazdığı, benim neslimin kimliğini özetleyen satırlarıydı. Alıntı yapmadan geçmeyeceğim;
Her ''ben''de bir ''biz'' hatta ''bizler'' varızdır. Benzeşiriz, değişiriz, değişerek değiştiririz. Kendimizi fark ederiz, başka ''kendiliklerde''...Evet, değerli dostum Engin. Başkalarının yüzlerce sayfalık kitaplar yazarak anlatmak istediklerini bir kaç satıra sığdırmışsın.
Oturup düşündüm, tabii ki Enginin yazdığı doğru. Aynı kültürel ortamda büyüdük, aynı siyasi dalgalanmalar etkiledi bizleri. Aynı müzikleri dinledik, aynı kitabları okuduk. Bu nesillerdeki aynılıklar içinde yaşadığımız ülkelerlerin ulusal kültürel ortamları ile de pek alakası yoktur. 50 li yıllar da doğan, ''heyheyli'' gençliğini 70li yıllarda yaşamış insanlar, ister fransız, ister italyan, ister türk, isterse alman olsunlar, aynı dile sahip olamasalar bile, birbirlerine çok benzerler.
Benim özgeçmişim de, benim neslimin, benim dostlarımın izlerini taşır. Kimliklerimiz benzer birbirlerine. Hatta değişimlerimiz de benzer birbirine...
Sağolasın Engin, yolladığın bu güzel kitap için (51. sayfasına geldim) ama herşeyden önce güzel ve düşündürücü satırların için teşekkürler..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder