Hoşçakal, güler yüzlü kuzenim..

 

Hoşçakal Doğan,

Dün gece geç vakitte ölüm haberin geldi. Derhal kalktım, ne yapacağımı bilemeden. Şerefine bir kadeh Ouzo içtim, balkona oturup, tek başıma.

Çocukluğumun, gençliğimin bir parçası olan seni düşündüm. Sohbetlerimiz, esprilerin, maceralarımız, gitar çalışlarımız geçti aklımdan.

Kuzen olmamızın ötesinde bir dostluk vardı, aramızda. Aynı konulara gülerdik, aynı konulara kızardık.

Sen güler yüzünle hep kalbimizde kalacaksın.

Hoşçakal, güler yüzlü kuzenim..

Aram kardeşimin anısına

GÜNLERİMİZ

Çözülen bir yün yumağı

Akıp giden günlerimiz

Mezar taşlarından suskun

Telaşsız sessiz sitemsiz

Savrulan yapraklar gibi

Akıp giden günlerimiz

Cenaze törenlerinde

Telaşsız sessiz sitemsiz

Bir kitaba başlar gibi

Koşarken yavaşlar gibi

Düşen arkadaşlar gibi

Akıp giden günlerimiz

1 Mayıs 2021 İstanbul

 Gör, nasıl yeniden yaratılırım,
Namuslu, genç ellerinle.
Kızlarım,
Oğullarım var gelecekte,
Herbiri vazgeçilmez cihan parçası.
Kaç bin yıllık hasretimin koncası,
Gözlerinden,
Gözlerinden öperim,
Bir umudum sende,
Anlıyor musun ?
(Ahmet Arif / Anadoluyum)

Türkiye'ye varamayan ama dünyayı değiştiren bir düşünce üzerine

Immanuel Kant (1724-1804)

Bugün Avrupa ve kuzey Amerika ülkelerinin  anayasalarının temelini oluşturan, fransız devriminin ana düşüncesini dile getiren ve günümüzde milyonlarca insanın hedeflerini, doğrularını kitaplaştırmış bir düşünceden, bir filozoftan söz etmek istiyorum.

Nereden aklına geldi derseniz, cevabım hazır; Korona günlerinde kısıtlanan özgürlükler üzerine düşündüğümde aklıma geldi, Immanuel Kant..

Ama nedense bu felsefe ne Türkiye'de, ne de doğusundaki ülkelerde tanınıyor. Acaba tesadüf mü? Çok tuhaf, dikkatimi çekti, felsefetik konulara ağırlık veren türkçe bloglarda veya diğer internet yayınlarında Kant ismini bulmak hemen hemen imkansız. 

Her şey güzel olacak..

Gökkuşağının bir sonuna ''Evde kalıyoruz'' öteki sonunda ise ''Herşey iyi olacak'' yazıp asmışlar pencereceye birileri..
Korona günlerinin bize öğrettiği yepyeni bir şeyler var. Bu görüntü insanoğlunun tarihinde büyük tehlikeleri nasıl yenebildiklerini anlatıyor. 

Kayıtsız şartsız sorumlulukla ve yaşama sarılarak....

Bir yaz gecesinde..

Yaşam bu..

Bir bakarsın yabancısı olduğun bir şehirde, hiç beklemediğin bir anda, dev gibi bir dolunay yükselir, bir şatonun ardından..

Mutluluğunu hissedersin, tependen dizlerine dek ve o anda hemen kavrarsın, bu günleri  hiç unutmayacağını..

Gölgen düşer, izmaritlerini doğduğun şehre götürmeye hazır nehrin üzerine.

Yaşam, umut etmeye cesaret edemeyeceğimiz kadar cömert olduğunu öğrenirsin, o yaz gecelerinde..

Küçük bir dükkan

Belçikanın Brügge kentinin şehir merkezinde meşhur bir çukulatacı dükkanı vardır.
Çukulatalarını el emeği ile üretirler. Ama bence en ilginç olanı gerçekten de çok lezzetli çukulataları değil, 200 yıldan fazla içinde oldukları evdir.
Kimbilir kaç savaşlar, kaç felaketler atlatmıştır bu küçük dükkan.
Dışarıdan baktığınızda etrafındaki modern yapılara meydan okurcasına ayakta durmaktan taviz vermeyen bir kahramanı görürsünüz.
Dayan küçük dükkan, dayan ki, yeni nesiller de bir kahraman görsünler..       

Bir şehirde..

Masmavi bir göle akan nehrin iki yakasını bağlayan sayısız köprülerin şehri.

Chagall'ın pencereleri. Eli kılıçlı insansever birinin heykeli. Akıp giden mutlu saatler..

Hep böyle kal güzel şehir...

Gidenlerin müzesi..

Tüm dünyaya dağıldılar

Ne düşünür, gitmek için yola çıkan? Nasıl bir histir, doğduğun, büyüdüğün bir ülkeyi ardında bırakmak?
Ne hisseder insan bir kaç dakika sonra büyüdüğü toprakları terkedeceğini kavradığında?
Sevinir mi insan yeni dilinin ilk kelimelerini duyduğunda?
Nasıl ilk kez ekmek almak için fırına gidilir, tanınmadığın bir ülkede?

Bir nehrin kenarındaki pencerede

Geceleri uğultu ile akan masmavi bir nehir. Nehrin yamaçlarında serin bağlar. Bağların karşısında bir pencere. Pencerede iki insan. Ve özlemlerin masmavi bir serinlikte dindiği günler.