Bu yandaki resim 22 Ağustos 1957 tarihinde İstanbul Ortaköyde, dereboyu caddesindeki bir fotoğrafçıda çekilmiş.
Bu resimdeki çocuk o gün tam 1 yaşında. Henüz anne sevgisinden, baba şevkatinden başka bir şey bilmiyor.
Mutlu bir çocukluk ve gençlik yılları bekliyor şimdi onu.
Hayat ona hayal edebileceğinin ötesinde muhteşem iki insanı anne ve baba olarak verecek. En şahane kardeşler onun kardeşleri olacak.
Yaşam ona İstanbulda dünyaya gelme ve büyüme imkanı tanıyacak. Daha sonra bu çocuk ''İstanbullu ve Yesilköylü olmayı'' onu koruyan gizli bir tılsım gibi yüreğinde taşıyacak.
Ama yetişkinliğinde tüm diğer insanlar gibi bir çok acılar çekecek, çok zor saatleri, günleri, mevsimleri olacak. Hatta ölümlerden dönecek.
Acımasız sert fırtınalı yılları olacak. Bu fırtınalar dindiğinde yenilmemiş olmanın hayretini tadacak, bu resimde masum bakan çocuk.
Unutulmaz ve bu güne kadar süren dostlukları ile en şahane arkadaşlar onun arkadaşları olacak.
Sevgilileri dünyanın en sevilmeye değer, en güzel, en muhteşem kadınları olacak. Daha da önemlisi, onları her zaman sonsuz bir sevgi ve saygı ile anabilecek.
Hayatını yürekli, vefakar, güçlü ve mükemmel bir kadınla paylaşabilecek. Yaşam ona dünyanın en iyi oğlunu armağan edecek.
Macerası henüz bitmiş değil. Daha gitmek istediği bir hayli yolu var. Gelecek yılların neler getireceğini bilmesi imkansız.
Ama 22 Ağustos 2012 de, bu resmin çekildiği günden tam 55 yıl sonra, hayata büyük minnettarlıkla bu satırları yazacak...
Ve hayatının belli dönemlerinde biz dostlarına iyi bir dost ve arkadaş olacak (oldu da) ve dostça güzellikleri onlarla paylaşacak (paylaştı ve paylaşıyor da).Sağol varol mutlu ol sevgide kal...
YanıtlaSil