Ölüm, gençlik ve dostluk

Aslında bu konuda yazmak aklımdan geçmiyordu. Ama dün bir E-Mail aldım. İçeriği bir yandan sevindirici ve  bir yandan da hala unutamadığımız bir acıyı hatırlattı.

Geçtğimiz senenin 15 Kasımında çok sevdiğimiz ardaşlarımızım oğlu Juri, 23 yaşında, dört senedir yakalandığı kanserin neticesinde hayata gözlerini yumdu. Doğumundan itibaren tanıdırdım, oğlumunda arkadaşıydı. Tatillerinde afrika ve güney amerikadaki yardım projelerinde yer almakla geçiren bu genç insan, aynı zamanda sanatçı ruhlu  biriydi. O zamanlar düşünmüştüm, hayat ne kadar haksız.

Ölümünden bir kaç ay önce, kaldığı hastahanenin kansere yakalanmış küçük çocuklar bölümünde, orada yatan yatan çocukların biraz daha gülümseyebilmeleri sağlıyabilmek için onlarla birlikte reportaj ve kurgu yapılı, kendi olanakları kapsamında bir film yapmaya başlamıştı. Film kanser hastalığını içermesine rağmen, çok şamata bir filmdi. Baş rollerini orada hasta yatan çocuklar oynuyorlardı. Hatta bazı doktor ve hemşirelere bile rol vermişti. Bu filmin ilk taslağını bizlere ve oradaki hastalara hastahanenin yemekhanesinde  gösterdi. Tuhaf ama hayat dolu bir ortamdı. Gördükleri kanser tedavisinden dolayı başlarında tek saçları kalmamış çocuklar, gençler kahkahalarla gülerek birlikte filmi izlediler. Sadece bu film değil, bu çocuklarda ölüme meydan okuyorlardı.

Juri filmini son şekliyle düzenleyip, Almanya kısa film festivaline katılmak istiyordu. Ömrü yetmedi. Ama ölümünden sonra arkadaşları onun bu filmini düzenlediler ve o yarışmaya Juri`nin adı altında katıldılar.

Gelen E-Mailin içeriği şöyleydi;

''Değerli dostlarımız; 

Eğer cennet denilen bir yer varsa şu aşşağıdaki haberi oraya iletmek isteriz.

Sevgili Juri, 

Gördüğün gibi senin tasarımın, senaryon ve çekiminden oluşan malzemeyi aynen senin vesiyetinde ön gördüğün gibi düzenledik. Çevremizdeki dostların, annenin, babanın ve onların arkadaş çevresinin verdiği maddi ve manevi destekle filmi bitirdik. Senin plandığın gibi yarışmaya katıldık. Almanya kısa film festivalinde ikincilik ödülü aldık. Bu film yakında televizyondada gösterilecek. Törende senin adına aldığımız diploma ve madalyayı dün akşam annene, babana ve kardeşine teslim ettik.  

Ödülü alırken yaptığımız konuşmada, senin felsefeni anlatmaya çalıştık; Yaşam, insancıl olmak demektir. Ölüm, bu gün olmasa, yarın mutlaka gelecek, mühim olan o ana kadar insancıl yaşabilmektir. 

Sonsuzlukta görüşmek üzere Juri...

Arkadaşların Lars, Andreas, Hendrik, Phillip ve Urs''

Sadece genç bir insanın ölümü değildi burada konu olan. Hayır, sadece ölümün tehditinde gülebilen küçücük çocukları konu eden bir filmin başarısıda değildi. Aynı zamanda ölümün yenemediği bir dostluğun anlatımıydı bu.

Tebrikler, nur içinde yat Juri...

Sağolun çocuklar, sadece filmi yapıp bitirdiğiniz için değil, aynı zamanda bana bir kere daha hatırlattığınız için;

Sevgi ve dostluklar ölümden güçlüdür.