Tam 40 yıl sonra (6 Mart 1973 – 6 Mart 2013)

Bugün Almanyaya gelişimin 40. yıldönümü. Onun için Orhan Veli' nin Hicret şiiri her iki dilimde..

Hicret

Damlara bakan penceresinden

Liman görünürdü

Ve kilise çanları

Durmadan çalardı, bütün gün.

Tren sesi duyulurdu, yatağından

Arada bir

Ve geceleri.

Bir de kız sevmeye başlamıştı

Karşı apartmanda.

Böyle olduğu halde

Bu şehri bırakıp

Başka şehre gitti.

Şimdi kavak ağaçları görünüyor,

Penceresinden,

Kanal boyunca.

Gündüzleri yağmur yağıyor;

Ay doğuyor geceleri

Ve pazar kuruluyor, karşı meydanda.

Onunsa daima;

Yol mu, para mı, mektup mu;

Bir düşündüğü var.

Auswanderung

Von seinem Fenster, das auf die Dächer schaute

Sah man den Hafen,

Und die Kirchenglocken

Läuteten unaufhörlich, den ganzen Tag.

In seinem Bett hörte man den Zugpfiff,

Ab und zu

Und nachts.

Er begann auch noch, ein Mädchen zu lieben

Im Wohnhaus gegenüber.

Dennoch

Verließ er diese Stadt

Und zog in eine andere.

Jetzt sieht man Pappeln

Von seinem Fenster,

Den Kanal entlang.

Es regnet tagsüber;

Nachts scheint der Mond

Und man hält Markt auf dem Platz drüben.

Er aber denkt,

Ob an Reisen, Geld oder einen Brief,

Immer an etwas.